საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი

ორსულობა - ვრცლად

საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი ანუ საშვილოსნოს ტონუსის მომატება ნიშნავს ამ ორგანოს ნაადრევ შეკუმშვებს, რომლებიც იწყება მშობიარობის მოსალოდნელ ვადაზე გაცილებით ადრე, ორსულობის ადრეულ პერიოდში. საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი დამოუკიდებელი დაავადება არ არის. ის მიუთითებს ქალის ორგანიზმში არსებულ პათოლოგიურ მდგომარეობაზე, რომლის იგნორირება არ შეიძლება, რადგან რეალურ საფრთხეს უქადის ორსულობის შეწყვეტას.

საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი შესაძლოა გამოწვეული იყოს: ჰორმონული დარღვევებით. ეს დარღვევები უმეტესად გამოწვეულია საკვერცხეების ფუნქციის დაქვეითებით, რასაც თან სდევს ქალური ჰორმონების - ესტროგენების და/ან პროგესტერონის შემცირება, ასევე ჰიპერანდროგენიით - თირკმელზედა ჯირკვლებში და/ან საკვერცხეებში მამაკაცური ჰორმონების გაძლიერებული გამომუშავებით, რის მიზეზიც ხშირად ფარულად, უსიმპტომოდ მიმდინარე ენდოკრინული დაავადებებია. ორსულობის გარეშე ეს მდგომარეობა საშიში არ არის, ორსულობის დროს კი, როდესაც ყველა ორგანოსა და სისტემის დატვირთვა მომატებულია, ზოგჯერ ირღვევა მამაკაცური და ქალური ჰორმონების ოპტიმალური თანაფარდობა.

ინფექციური დაავადებებით. საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი შესაძლოა განვითარდეს მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებების ფონზე ან გადატანილი ხელოვნური აბორტის შედეგად. 
სასქესო ორგანოების განუვითარებლობით. გენიტალური ინფანტილიზმი, განვითარების მანკები (ორრქიანი საშვილოსნო და სხვა), სიმსივნური წარმონაქმნები საშვილოსნოში (მიომა) ხშირად იქცევა საშვილოსნოს ტონუსის მატების მიზეზად.

ისთმურ-ცერვიკალური (საშვილოსნოს ყელის) უკმარისობით. საშვილოსნოს ყელი ვერ უძლებს მომატებულ დატვირთვას და მშობიარობის დაწყებამდე გაცილებით ადრე იწყებს გახსნას, ეს კი საშვილოსნოს ტონუსის მატებას იწვევს.

ორსულობის დროს იმუნურ სისტემაში მომხდარი ჩავარდნით.

ექსტრაგენიტალური დაავადებებით, ეს ის დაავადებებია, რომლებიც უშუალოდ არ უკავშირდება სასქესო ორგანოებს (ანუ გულის, თირკმელების და სხვა ორგანოთა დაავადებები). გარდა ამისა, დადგენილია, რომ ქალების შფოთვითი და დეპრესიული მდგომარეობა ორსულობამდეც და ორსულობის დროსაც ასევე ზრდის საშვილოსნოს ტონუსის მომატების ალბათობას.

ორსულობის I ტრიმესტრში საშვილოსნოს ტონუსის მატება იწვევს სანაყოფე კვერცხის დაღუპვას, ორსულობის ნაადრევ შეწყვეტას. II და III ტრიმესტრებში საშვილოსნოს ტონუსის მატება იწვევს გვიანდელ თვითნებით აბორტს და ნაადრევ მშობიარობას, ხელს უწყობს ისთმურ-ცერვიკალურ უკმარისობას. ტონუსის მატება საშიშია განვითარებადი ნაყოფისთვის, რადგან ამ დროს ირღვევა პლაცენტის სისხლის მიმოქცევა, ნაყოფი განიცდის ჟანგბადოვან შიმშილს, ფერხდება ზრდა. ხშირია პლაცენტის აშრევება და ჰიპოტროფიული ნაყოფის დაბადება.

საშვილოსნოს ტონუსის მომატებისას თავს იჩენს ტკივილის, სიმძიმისა და ქაჩვის შეგრძნება წელისა და მუცლის ქვედა ნაწილში. ტკივილი ხშირად მენსტრუაციის მსგავსია. 

ინიშნება საშვილოსნოს დამამშვიდებელი და სპაზმის მომხსნელი პრეპარატები. არ შეიძლება ფიზიკური დატვირთვა. სასურველია ხშირად დაისვენოთ. უკუნაჩვენებია სქესობრივი კავშირი, რადგან ამ დროს ძლიერდება საშვილოსნოს შეკუმშვა, რამაც მომატებული ტონუსის დროს შესაძლოა ნაადრევი მშობიარობის პროვოცირება მოახდინოს. მკურნალობის უეფექტობის, რეგულარული შეტევითი ჭინთვებისა და ტკივილის შემთხვევაში, მით უმეტეს მაშინ, როცა ამას თან სდევს სასქესო ორგანოებიდან სისხლიანი გამონადენი, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს. ჰოსპიტალიზაციის საკითხი დროულად უნდა გადაწყდეს, რადგან არსებობს ორსულობის შეწყვეტის რეალური საშიშროება. გახსოვდეთ: ამ სიტუაციაში საჭიროა წოლითი რეჟიმის დაცვა, ამიტომ უმჯობესია, სასწრაფო დახმარების ბრიგადა გამოიძახოთ. 
​
სტაციონარში ტარდება სამეანო და ულტრასონოგრაფიული გამოკვლევა, განისაზღვრება, არსებობს თუ არა ორსულობის შეწყვეტის საფრთხე და ტარდება ადეკვატური ღონისძიებები მის შესანარჩუნებლად, ფასდება ნაყოფისა და სანაყოფე გზების მდგომარეობა. აუცილებლობის შემთხვევაში განისაზღვრება ჰორმონების დონე სისხლსა და დღეღამურ შარდში, ტარდება გამოკვლევა გენიტალურ ინფექციებზე. 

ორსულობის დაგეგმვისას უმჯობესია გამოიკვლიოთ მცირე მენჯის ღრუს ორგანოები ინფექციურ დაავადებებზე, კონსულტაციისთვის მიმართოთ გინეკოლოგ-ენდოკრინოლოგს, აუცილებლობის შემთხვევაში - ფსიქოთერაპევტსაც.

გაზიარება